مادر که باشی ...
مادر که باشی گاهی آنقدر نرم میشوی که وقتی نیمه شب برای چندمین شب که کودکت از خواب برمیخیزد وباچشمان بسته و خواب آلوده گریه که نه جیغ و ناله میزند.کمی صبر میکنی اماناگاه می شکنی و میباری پابه پای کودکت... مادر که باشی گاهی پاهایت برایت حکم دست هایت را دارند وقتی کودک گریان در آغوش توست و لحظه ای نمی توانی از او دست بکشی و کاری انجام بدهی وسیله ای که لازم داری با پا برمی داری... مادر که باشی گاهی آنقدر صبور میشوی که خودت پس از گذشت از آن مرحله و بحران به آن همه جسارت و صبر خودت دست مریزاد میگویی حسابی ... مادر که باشی با کوچکترین سرفه کودکت دلت میلرزد که نکند بیمارشده باشد ... مادر که باشی نمی توانی با هر ...
نویسنده :
حدیث
11:03